Noodoproep n.a.v. stikstofontwikkelingen

Onderstaand de zorgen van SGP fractie, met betrekking tot de ontwikkelingen op het gebied van stikstofproblematiek, uitgesproken door raadslid H. Troost tijdens de raadsvergadering van 21 september 2021.

Noodoproep:

Burgemeester, college, raad,
Wij als fractie van de SGP maken ons grote zorgen over wat er allemaal in Den Haag gebeurt en wat er juist niet gebeurt.

Vorige week lekte naar buiten dat de landsadvocaat een onderzoek heeft gedaan of het mogelijk is agrariërs hun land af te pakken door onteigening of dat hun vergunningen ingetrokken worden.

Voorzitter, we onderkennen zeker dat de overheid voor grote uitdagingen staat, met name ook in het vormgeven van het stikstofbeleid.

Maar om die uitdaging om te zetten in een probleem dat vervolgens afgewenteld wordt op weerloze ondernemers, vinden wij diep treurig. Ondernemers die hun best doen om alles volgens de regels te doen en de juiste vergunningen vaak hebben, worden gedwongen te stoppen met hun bedrijf. Vaak wordt gezegd: ze krijgen wel financiële compensatie. Dat kan wel zo zijn, maar vergeet de emotionele schade niet; die is dan al enorm.

Waar nooit over gesproken wordt, zijn de neveneffecten. Laten we even lokaal kijken: wat gebeurt er met de zuivelfabriek, de veevoederfabriek, de mechanisatiebedrijven, de loonbedrijven enz. wanneer bijvoorbeeld 20% van onze agrariërs gedwongen worden te stoppen? Niet alleen vrezen de medewerkers dat ze hun baan verliezen, maar ook de bedrijven die enorm geïnvesteerd hebben zien hun efficiënte bedrijfsvoering in rook opgaan.

Onrust alom.

Dit kan echt niet. We kunnen ons wel verschuilen achter het mom: dit is Haagse politiek en geen lokale politiek, maar daar komen we niet mee weg.
Wij hebben hier in deze raadszaal de eed of belofte afgelegd dat we ons inzetten voor het welzijn van onze burgers. Daarvoor hebben wij het vertrouwen van onze burgers gekregen. En onze burgers zijn in deze zaak machteloos; overgeleverd aan de Haagse afschuifpolitiek.

Wij als raad en college moeten hierin onze verantwoordelijkheid nemen. Niet voor niets vragen we in ons ambtsgebed of God ons wil helpen deze gemeente zo te besturen dat haar welzijn wordt bevorderd.

En dan de burgers die hier niet door getroffen worden: wanneer komen voor hen donkere wolken overdrijven? We horen al zo lang dat de politiek haar vertrouwen bij de burgers verloren heeft en dat we er aan moeten werken om dat terug te krijgen. Door deze politieke manoeuvres komt er echter in plaats van vertrouwen een diep, diep wantrouwen.

Wat is er nog zeker in Nederland?

Wanneer wordt er in achterkamertjes aan onze stoelpoten gezaagd?

Wij als SGP hebben geen pasklaar antwoord wat de weg is die we als raad en college hierin moeten bewandelen. Daarom wil ik de vraag hier breed neerleggen.

Als eerste de vraag: onderkennen we raads- en collegebreed de problematiek?

En als tweede: welke wegen moeten en kunnen wij hierin bewandelen?