Mantelzorgbeleid opiniërend

Mantelzorg opiniërend

Binnen de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) staat het belang van mantelzorgers centraal. Gemeenten hebben de taak om mantelzorgondersteuning én waardering verder te ontwikkelen.

Het doel:

• overbelasting van mantelzorgers te voorkomen en te bestrijden;
• mantelzorgers de waardering te geven die ze verdienen.

Mantelzorg en vrijwilligerszorg worden vaak door elkaar gehaald.

Toch zijn het verschillende dingen:

• Mantelzorg overkomt je
• Voor vrijwilligerszorg kies je

Definitie mantelzorg: > 8 uur (gebruikelijke) zorg per week, minimaal 3 maanden.

Mantelzorgers vervullen een zeer belangrijke rol en zal de komende jaren nog belangrijker worden én meer onder druk komen te staan. Mensen dienen langer zelfstandig te blijven wonen door gebruik te maken van hun eigen kracht en hun eigen sociale netwerk.

De overheid wil de zelfredzaamheid van ouderen en zorgbehoevende stimuleren, onder andere door mantelzorg. Achtergrond hiervan zijn bezuinigingen op de gezondheidszorg.

Gemeenten zullen, voordat er een dure betaalde kracht wordt ingeschakeld, nadrukkelijker en uitgebreider vragen of er in de omgeving van de zorgvragende niet iemand is die hulp kan verlenen.

Bijna tegengesteld aan het streven naar meer mantelzorg, is het streven naar een zo groot mogelijke arbeidsparticipatie. Hoeveel tijd aan mantelzorg besteedt wordt ligt heel verschillend. Dat heeft ook met de maatschappelijke positie van mantelzorgers te maken. Daarbij speelt de overheid ook een belangrijke rol. Van belang is daarbij dat de overheid de mantelzorger niet afstraft. Huishoudens die ervoor kiezen dat één van de partners weinig of helemaal geen betaalde arbeid verricht om (mantel)zorg te kunnen verlenen worden fiscaal nog steeds gestraft in plaats van aangemoedigd.

Ook zaken als verhoging van de AOW-leeftijd staan op gespannen voet met meer mantelzorg.

Voor de overheid lijkt de participatiesamenleving vooral een manier om de kosten in de hand te houden. Voor een christen is de participatiesamenleving een antwoord op de Bijbelse lijn van God liefhebben boven alles en de naaste als jezelf. In dat licht bezien is mantelzorg een bijzondere opdracht. Een opdracht die reeds in het paradijs gegeven is, nog voordat de zonde in de wereld kwam. Het is de taak om voor elkaar te zorgen als man en vrouw, voor de kinderen, en voor al het geschapen leven op de aarde. Dus ook voor onze naasten.

Vanuit de beleidsnota die hier nu voor ons ligt wordt de komende jaren ingezet op de zogenaamde 4 V’s: Vinden, Verbinden, Verlichten en Versterken.

Als fractie kunnen we ons in vinden in deze volgorde en verdere aanpak.

Aan deze 4 V’s is een ‘V’ aan vooraf gegaan: het ‘Voortraject”.

Naast ambtelijke inzet heeft de WMO-Raad als ‘denktank’ (o.a. enquête) de inwoners van de gemeente hierin mogen vertegenwoordigen.

We zijn hun hierin zeer erkentelijk.

Door de WMO-Raad zijn (kritische) vragen gesteld en hierop hebt u als college geantwoord. We zullen deze vragen niet opnieuw stellen.

Mits de mantelzorgers in beeld zijn worden er diverse mogelijkheden genoemd om het 1^e doel, namelijk de overbelasting te voorkomen en te bestrijden.

Het 2^e doel nl. de waardering aan mantelzorgers zien we graag meer zichtbaar.

Een gratis lidmaatschap bij Mezzo (zoals voorgesteld in dit beleidsplan) vinden we erg ‘mager’. We zouden graag naast het aanbieden van het lidmaatschap een variant van het ‘vroegere’ mantelzorgcompliment die tot eind 2015 uitbetaald werd terugzien in deze nieuwe beleidsnota.

Alle mantelzorgers zullen we, ondanks maximale inzet, als gemeente niet in beeld krijgen (utopie). Veel mantelzorgers hebben geen behoefte aan ondersteuning. Belangrijk is dat ze wel weten dat ze ondersteuning kunnen krijgen indien zij hieraan behoefte hebben.

DE mantelzorger bestaat niet. Dat maakt ook dat de wijze waarop de mantelzorger gewaardeerd wil worden verschilt per mantelzorger. Dit is onder andere afhankelijk van leeftijd, (financiële) situatie en de relatie tussen mantelzorger en zorgvrager.

Er zijn vele mogelijkheden om mantelzorgers te waarderen.

Veel mantelzorgers maken extra kosten, zoals was-, reis- en telefoonkosten.  Hierdoor wordt een financiële tegemoetkoming door mantelzorgers zeer gewaardeerd. Bovendien is een financiële bijdrage in de vorm van een geldbedrag, cadeaubon of een mantelzorgpas met een bepaald budget een generieke invulling, die veel mantelzorgers past. Deze vorm wordt ook beter gewaardeerd dan kortingsbonnen. Kortingsbonnen of een mantelzorgkaart vragen altijd om een eigen investering, die sommige mantelzorgers niet kunnen of willen doen.

De categorie die bewust of onbewust niet in beeld wil komen valt nu ‘buiten de boot’. We zouden graag zien dat een inwonende zorgvrager en/of zijn wettelijke vertegenwoordiger 1 x per jaar een aanvraag in kan dienen voor een mantelzorgcompliment. Dit geld is dan door de mantelzorger vrij te besteden. Hij of zij hoeft ook niet in Staphort te wonen om in aanmerking te komen voor een compliment. Wel dient aan de voorwaarde cq. de definitie te worden voldaan zoals al eerder opgemerkt: gedurende 3 maanden, minimaal 8 uur per week.